گاهی میگویم
گاهی میگویم کاش مبتلا به شعر نشده بودم و مانند بقیه مردم زندگی معمولی داشتم و گاهی می گویم کاش مجمع برای شاعران تشکیل نمیدادم و ای کاش از دام اعتیاد به شعر و انجمن رهایی مییافتم.کاش حداقل کسی میدانست. اما نه توان بهبود یافتن از شعر دارم نه توان مقاومت در برابر دور ماندن از مجمع های ادبی.
+ نوشته شده در جمعه سی ام شهریور ۱۴۰۳ ساعت 11:56 توسط ناصر حسین پور
|
این وبلاگ به نهاد یا سازمان خاصی تعلق ندارد و مستقل عمل می کند.