گاهی می‌گویم کاش مبتلا به شعر نشده بودم و مانند بقیه مردم زندگی معمولی داشتم و گاهی می گویم کاش مجمع برای شاعران تشکیل نمی‌دادم و ای کاش از دام اعتیاد به شعر و انجمن رهایی می‌یافتم.کاش حداقل کسی می‌دانست. اما نه توان بهبود یافتن از شعر دارم نه توان مقاومت در برابر دور ماندن از مجمع های ادبی.