نشست انجمن های ادبی عباس ارشاد و مهرداوار ناغان در روز چهارشنبه اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ ساعت ۳ در کتابخانه ناغان برگزار گردید.
این نشست هفدهمین نشست آموزش شعر کودک و نوجوان بوده:
که این نشست توسط خانم سحر رفیعی اداره شد و به تعلیم کلمات هم خانواده و به خوانش تکلیف اعضا « ساخت کلمه ی جدید با یک ریشه مانند گل : گل بُن ، گلچین و گلاب و...» پرداختند.
پس از پایان آموزش، اعضای کودک انجمن به خوانش شعر های مختلف و همچنین بچه های مدرسه ی طالقانی ناغان شعر « یار دبستانی من » را هم خوانی کردند.
در ادامه یکی از داستان های شاهنامه توسط آترینا حاتم پور خوانده شده و کلمات جدید به دایر لغات اعضا افزوده شد.
در پایان اعضای کودک به نوشتن جملات کوتاه و اعضای بزرگسال به نوشتن داستان کوتاه و بلند و شعر با عنوان (( خودکار )) پرداختند.
📝 تکلیف جلسه آتی : نوشتن کلمات متضاد و مترادف ( هم معنا) است.
🌱🌺منتظر حضور سبزتان در این نشست های بعدی خواهیم بود.
هر کدام از شما یکی از دوستان خود را به این نشست دعوت کنید.
✔️ مهمان جدید انجمن : تیارا رفیعی ، فرشته حاتم پور، کاوه رفیعی ، حسین رفیعی ، ستایش زمانی ، آترینا حاتم پور ، بنیتا زمانی ، میکائیل رفیعی
به خواندن داستان های زیبا و دلنشین بپردازید:
به نام خدا
[{ •قلم •}]
قلم صدایش را بلند کرد، فریاد میزد؛ جوهر سر و رویش را کثیف کرده بود و قطره قطره بر روی کاغذ میچکید، جوهر بر روی ورق کاغد سفید بخش شد.
کاغذ نزدیک بود سکته کند اما بیشتر به ان جوهر های بخش شده نگاه کرد و ان نقش ها را پسندید.!
قلم با حسادت به او خیره بود سعی کرد مثل کاغد با جوهر زیبا شود و با پرشی بلند در قوطی جوهر فرو رفت ، تا نصفه فرو رفت ، کمتر از نصف در قوطی فرو رفت آخرقلم قدش بلند بود.
خود را از قوطی جدا کرد اما جوهر شل شد و دوباره بر روی کاغذ ریخت ،او خسته نشد و باز هم تلاش کرد اما بی نتیجه بود و فقط کاغذ سیاه وسیاه تر میشد.
جوهر قوطی تمام شد ،ورق سفید ،سیاه شد .
جوهر خشک شده بر روی کاغد ناراحت ؛ کاغد سیاه هم ناراحت اما قلم فکری جالبی در ذهنش پرسه میزد.
کاغذ را به خود پوشاند و قوطی خالی جوهر را هم به عنوان کلاه برگزید .
او دیگر یک قلم نبود . یک شوالیه ی شجاع شده بود.
✍🏻 مهسا دارابی
«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»«»
⭐️به نام خد⭐️
🖊خودکار🖊
روزی روزگاری در لوازم تحریری کوچکی پیرمرد اخمو و ناراحتی بود.
این پیر مرد هر وقت مشتری برایش میآمد و چیزی میخواست و دوباره نظرش عوض میشد آن مشتری را از مغازه بیرون میکرد و برای همین آدم های کمی برای خرید وسایل پیش او می آمدند.
در این لوازم تحریر خودکاری بود که قیافه زشت داشت و رنگ قهوه ای سوخته بود.
خودکار های دیگر همه از او میترسیدند و هیچ وقت با او دوست نمیشدند .
اما خودکار هیچ وقت ناراحت نمیشد و همیشه مهربان و دلسوز بود.
روزی پیر مرد اخمو و ناراحت در حال جارو کردن مغازه بود و حواسش نبود که یکدفعه یکی از آن خودکار های شیک روی زمین افتاد و پیر مرد نفهمید .و داشت کم کم میآمد به سمت خودکار تا آنجا را جارو کند .
خودکار زشت یک دفعه چشمش به پایین افتاد و خودکار را دید سعی کرد کاری کند ولی چیزی به ذهنش نمیرسید .
جلوی او یک تکه نخ از نخ های ریسه جشن تولد بود او را دید و برای خودکار فرستاد و او را بالا کشید .
خودکار از آن تشکر کرد و خودکار ها از او معذرت خواهی کردند که چرا زود تر این را نفهمیدند که خودکار زشت چه دل مهربانی دارد .
و این را فهمیدند که زیبایی باطن بهتر از زیبایی ظاهر است.
✍🏻بهدیس برخورداری ناغانی
«»«»«»«»«»«»«»««»«»«»«»««»«»«»«»«»«»«»«»«»«»
به نام خدا ✨
خودکار فرشته !
خودکار قشنگی در دست دارم . خودکار صورتی . خیلی خیلی رنگ قشنگی دارد . با هر کلمهٔ که با این خودکار می نویسم کلی لذت میبرم ☁💫
فکر کنم این خودکار صورتی مال اینجا نیست ! آنقدر قشنگ است که من تا به حال هیچ جا از این خودکار ها ندیده بودم . احساس میکنم این خودکار از شهر عجایب آمده ، یعنی شهری به نام #خودکارستان . شهر خودکارستان که اقوام خودکار ها در آنجا زندگی میکنند . رنگ ها و اقسام مختلف از خودکار ها در آنجا وجود دارند .
از خودکار سوال کردم و پرسیدم ؛ تو چگونه به دست من رسیدی ؟
او جواب داد ؛ بگذار از اول برایت توضیح دهم
_ خارج از شهر ما شهر های دیگری وجود دارد مثل مدادِستان ، دفترستان ، و کل شهر های دیگر . کل این شهر ها با شهرِ ما ، یک سرزمین را تشکیل دادن که به آن لوازم التحریر میگویند . ما یک پادشاه بزرگ هم داریم که صاحب کل سرزمین ماست .
یک روز یک خانم زیبایی وارد سرزمین ما شد و یک خودکار صورتی میخواست . پادشاه هم مرا به او داد . من خیلی ناراحت بودم . چون قرار بود دیگر به شهرمان برنگردم . وقتی لبخند آن فرشتهٔ زیبا را دیدم مهرش به دلم نشست . بعد ها فهمیدم که اسمش خانم رفیعی است . من اسمش را فرشته گذاشتم .الان هم مرا دست تو داد که با من داستانت را بنویسی . فرشته مرا خیلی دوست دارد و خیلی مواظب من است .
من بعد از نوشتن با خودکار صورتی آن را به خانم رفیعی پس دادم و تشکر کردم .😇
✍🏻 نگار رحمانی
همایش بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی در کانون اندیشه ناغان برگزار شد.
جشنی به پاس قدردانی از معلمان شهر ناغان در روز چهارشنبه۱۳ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲ به مناسبت روز معلّم برگزار شد و دکلمه خوانی مجری برنامه خانم مینا حقیقی آغازین برنامه بود.
این وبلاگ به نهاد یا سازمان خاصی تعلق ندارد و مستقل عمل می کند.