*شعر بختیاری از شاعر فرهیخته فیض الله طاهری اردلی*
منِه لاشُم قرارُم نی و جون از قالووم سیره
خومم من کارِخوم مَندُم،دلُم تی خوم هنی گیره
یَه عمرِ لالِویزه سر گدار ِ رهدن و مَندن _
تییَم پی مالِ بالایی ، دلُم تی مال وازیره
ز شُم تا بُنگ صو مِن گوشم ایخونه یکی دایُم
بکن واکل دِرو اِز خوت ، بزن رَه و بیو ، دیره _
دَرَندَشتی به دلوازی بِهشتَم سی تو کم بیدَک
چطو سر ایکُنی مِن پَرزِ دنیایی که دلگیره
به هرچی دل بوَندی تو،یَه بَندی خف کُنی ناخوت
بگُش اِز پا و دل بَند و طناف و قلف و زنجیره
به زندونی به نومِ زندیی عمری به زنجیرم
چطو مَندُم به غمواری که نومِس وارِ تقدیره
دِرام اِز مینِ خاک وحُل، دِرارُم بال و خوم تینُم
به مَندن نیکُنم دل خش، دلُم تی آسمون گیره
یکی بالاتر اِز ویر و خیالُم رهمه ایپاهه
یَجا مین آسمونِ هفتمی دونُم که مندیره
....................... فیض ا... طاهری اردلی
🔹️ واژه نامه 🔹️.............................
قالوو : قالب ، اینجا؛ کنایه از تن
لالویزه : سرگردان ، بدون جا و مکان
گُدار : راه عبور ، محل گذر
وازیر : لَم ، دوون ، پایین
دایُم : مداوم ، همیشه
واکل : برپا ، ایستادن ، بلند شدن
دِرو : بیرون بیا
دَرَندَشت : دشت بی انتها ، پهناور و بیکران
دلواز : جای وسیع و خوش منظر
مندی : ماندی
غموار : غمخانه ، کنایه از دنیا
نومش : اسمش
خف : خِفت
نا : نای ،گلو
په : پس
خش : خوش
پرز : محیطی تنگ و کوچک که با چوب ، بوته یا سنگ محدود می شود.( جهت نگهداری دام یا گل و گیاه )
دِراهُم : بیرون می آیم
ققنوس : پرنده افسانه ای ... الخ
خومه تینُم : خودم را می تکانم ، بر میخیزم
رهمه ایپاهه : راهم را زیر نظر دارد
یجا : جایی ، مکانی
دونُم : میدانم
مندیره : تی ره ، منتظر و چشم براهست
این وبلاگ به نهاد یا سازمان خاصی تعلق ندارد و مستقل عمل می کند.