حضور اعضای محترم انجمن شعر و ادب عباس ارشاد ناغان در همایش بزرگداشت داراب رئیسی
۵ شنبه ۹ / آبان ماه / ۱۴۰۳ همایش بزرگداشت زنده یاد استاد آ داراب رئیسی شاعر فرهیخته بختیاری ، همزمان با دومین سالگرد آسمانی شدن وی در فرهنگسرای شهرکرد با حضور اصحاب فرهنگ و ادب هنر و خیل علاقمندان برگزار گردید. در این همایش با پخش کلیپ ،سخنرانی ، شعرخوانی و پخش کلیپ سخنرانان ، اساتید و شاعران به تبیین ابعاد شخصیتی و آثار این شاعر فقید پرداختند. از دیگر برنامه های این همایش اجرای موسیقی بختیاری ، رونمایی از پوستر مقالات منتخب در همایش علمی پژوهشکده بختیاری دانشگاه شهرکرد _ با موضوع اشعار آیینی استاد داراب رئیسی _ و نمایشگاه کتاب حاشیه سالن جشنواره بود.
منبع متن بالا:
*******
در این همايش آقایان خسرو سلیمی ناغانی، سیاوش فتاحی ناغانی،چنگیز گهرویی، علی حسین پور و ناصر حسين پور از اعضای محترم انجمن شعر و ادب عباس ارشاد ناغان حضور داشتند.
رویش زاگرس: آیین بزرگداشت زندهیاد استاد «داراب رئیسی» شاعر، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ بختیاری با حضور جمعی از مسئولان، شاعران و فرهنگدوستان در شهرکرد برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری رویش زاگرس ، آیین بزرگداشت زندهیاد استاد «داراب رئیسی» شاعر، نویسنده و پژوهشگر فرهنگ بختیاری عصر روز گذشته نهم آبانماه به همت ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحالوبختیاری و با حضور جمعی از مسئولان، شاعران و فرهنگدوستان در فرهنگسرای شهرکرد برگزار شد.
عباس قنبری عدیوی، رئیس بنیاد ایرانشناسی شعبه چهارمحال و بختیاری در این آیین اظهار کرد: دو سال پیش صورتجلسهای مبنی بر نامگذاری خیابانها و میادین شهر به نام مفاخر و مشاهیر بختیاری برای الگو ماندن آنها انجام شد که متأسفانه اتفاقی در این راستا صورت نگرفت.
وی افزود: دهقان و عمان سامانی، داراب رئیسی، سردار اسعد بختیاری و بیبی مریم همه افتخار ما هستند چرا بخل میورزیم و اجازه نمیدهیم این مشاهیر و نامآوران بیشتر شناخته شوند؟ چرا در بسیاری از شهرهای استان همجوار خیابانهای متعددی به نام مشاهیر بختیاری وجود دارد اما در شهرکرد که مرکز چهارمحال و بختیاری است خیابانی به نام مشاهیر بختیاری نداریم که لازم است شورای شهر و شهرداری پاسخگو باشند.
رئیس بنیاد ایرانشناسی شعبه چهارمحال و بختیاری گفت: فاصله میان قومیتها برای افراد توسعه نیافته است افراد توسعه یافته فراتر از قوم، قبیله، مذهب و زبان صحبت میکنند، لذا لازم است نام مفاخر و مشاهیر استان بر روی خیابانها، محلات و کوچهها گذاشته شود تا مردم ما، فرزندانمان و نسل آینده ما با این مشاهیر آشنا شوند.
ضرورت پاسداشت یاد مفاخر
عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان تأکید کرد: حق داراب رئیسی به عنوان یک معلم، نویسنده، ناشر، شاعر، هنرمند، ادیب و حتی سیاستمدار بیش از اینهاست، درست است که مرگ شناسنامهای داراب در سال ۱۴۰۱ به پایان رسید، ما امروز دومین سالگرد آن را برگزار میکنیم و آنچه میماند این است که باید کمک کنیم به این مسئله که فرزانگی یک ملت کتاب، موسیقی، هنر و اخلاق است و این مسائل ارتباطی به قوم، طایفه، شهر و منطقه ندارد.
وی بیان کرد: یکی از بهترین شاخصههای پدافند غیرعامل کشور این است که بر خلاف سایر کشورها که قومیت برایشان دردسرساز است در این کشور، هیچ زمانی قومیت دردسر نداشته است.
این پژوهشگر فرهنگ عامه با بیان اینکه داراب رئیسی همیشه زنده است تا زمانی که ما به اندیشههای وحدتخواه، اخلاق مداری، ادب پروری و انسان دوستی شخصیتهایی همچون ایشان احترام بگذاریم، تصریح کرد: امروز ما باید با استفاده از قلم، کتاب، موسیقی و هنر دوباره مرزهای اندیشهای آن سوی شهرها، مناطق روستایی و عشایری و شهری را فتح کنیم، باید به فرزندانمان شاهنامه را یاد دهیم تا حس وطن دوستی را فراگیرند، برای حس داستانپردازی نظامی را یاد دهیم، برای حس سخنوری سعدی، برای آموختن عشق حافظ و برای توجه به عرفان، اشعار مولوی را یاد دهیم.
وی ادامه داد: زمانی که اینها را به فرزندان خود یاد دادیم آن زمان است که وظیفه پدر و مادری و تربیت ادیبانه خود را انجام دادهایم، زیرا فرزندان بر گردن ما حق دارند.
سال ۱۳۳۰ در منطقه بیدکان کوهرنگ چهارمحال بختیاری به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرکرد پشت سر گذاشت و به عنوان آموزگار عشایری وارد آموزشوپرورش شد.
وی در کنار آموزگاری به تحصیل خود در رشته علوم تربیتی ادامه داد و فعالیتهای فرهنگی و ادبی را نیز دنبال کرد. پایهگذاری محافل ادبی و صاحبامتیازی و مدیرمسئولی نشریه «کُهرنگ» که به صورت ویژه به تاریخ و فرهنگ بختیاری میپرداخت از جمله فعالیتهای داراب رئیسی است.
سرانجام این شاعر بنام بختیاری پس از عمری تلاش در حفظ و پاسداشت فرهنگ و ادب و به یادگار گذاشتن چندین اثر و کتاب، در مهرماه ۱۴۰۱ دارفانی را وداع گفت و در قطعه هنرمندان آرامستان بهشت رحمت شهرکرد به خاک سپرده شد.
از آثار برجای مانده از داراب رئیسی میتوان به مجموعه شعر «آوای ایل»، «خون نامه علیداد رستم بختیاری»، «دوبیتیهای بختیاری» و «گلبانگ بختیاری» اشاره کرد.